Elegy / A requiem for Roger, Opus 163
Marc van Delft
Artikelnummer SON00000201
Componist Marc van Delft
Duur 06:40 min
Genre Klassiek
Instrumentatie Brassband, Flexibele bezetting
Brought to you by sonolize, Aangeboden door Sonolize, Angeboten von Sonolize,
Offert par Sonolize, Ofrecido por Sonolize, Oanbean troch Sonolize.
Elegy / A requiem for Roger, Opus 163

Elegy / A requiem for Roger, Opus 163

Artikelnummer SON00000201
Componist Marc van Delft
Arrangeur
Genre Klassiek
Instrumentatie Brassband
Flexibele bezetting
Vrije omschrijving Dit werk maakt deel uit van de serie: 'Space Music III' opus 163 uit 2017. Treurmuziek, gecomponeerd ter nagedachtenis van de beste vriend van de componist. Na de treurmuziek van het begin volgt een dramatische climax en het eindigt met de hemelse eeuwigheid...
Moeilijkheidsgraad 4
Duur 06:40 min
Jaar 2017

Score + Parts

€ 75,00

Score

€ 20,00

Program Notes

Dit werk maakt deel uit van de serie: 'Space Music III' opus 163 uit 2017. Treurmuziek, gecomponeerd ter nagedachtenis van de beste vriend van de componist. Na de treurmuziek van het begin volgt een dramatische climax en het eindigt met de hemelse eeuwigheid...

Dit werk maakt deel uit van een serie werken, vallend onder de gezamelijke titel: /
This work is part of a series of works under the collective title: 
SPACE MUSIC III opus 163 (2017):

-----------------------------------------------------------------------
ELEGY / A REQUIEM FOR ROGER
Voor ruimtelijk opgesteld Brassband  / For spatialy positioned brass band
--------------------------------------------------------

Toelichting
Januari 2017 overleed plotseling Marc's beste vriend Roger Oomkens.
Omdat hij in Engeland overleed werd hij daar, bij zijn moeder, gecremeerd, zodat hier in Den Haag niemand afscheid van hem kon nemen.
Voor Roger organiseerde Marc nog een afscheidsbijeenkomst, waarvoor hij 2 elegische pianostukken schreef.
Later besloot Marc om een Elegy voor Brassband voor Roger te componeren, een 'Requiem for Roger'.

Het bestaat uit 3 gedeelten:

Het begint weemoedig in G klein met een liggend akkoord [een diatonische tertsenstapeling] met elkaar imiterende motiefjes van alle solo-instrumenten, die nu goed voor de dag kunnen komen, en die elkaar vanuit de ruimte toezingen...

Het eindigt met een soort neo-gregoriaanse canon voor de 2 trombones, de instrumenten die bij uitstek de dood verbeelden.

Dan volgt een dramatisch midden-gedeelte die naar een dramatische climax toe werkt door het tutti orkest, van voornamelijk parallelle mineurdrieklanken. Het beeldt de wanhoop van de nabestaanden uit, of men kan het als een soort Dies Irae opvatten. de dag des oordeels....
Of misschien is dit het vagevuur, de ziel die wanhopig vast probeert te houden aan het aardse leven...
Dit gedeelte wordt afgesloten door een zacht gedeelte met sologroepen die elkaar vanuit de verte toezingen / toespelen....

Het derde gedeelte beeldt de mystieke stemming van de eeuwigheid uit.... Rogers ziel stijgt op in de hogere sferen van de hemel, waar de eeuwigheid en de wereldmuziek, de harmonie der sferen in eeuwig durende liggende klanken leeft...

Het gaat om de pentatonische 5 klank, de zwarte toetsen van de piano.
Dit akkoord klinkt vele bladzijden door, maar steeds aan- en afzwellend in de ruimtelijke groepen, als een wereld van klanken die overal in en om ons alles doordringt... de 'harmonie der sferen', de 'musica mundana', de 'wereldmuziek', de 'muziek van de sferen', het eeuwige engelengezang weerklinkt in de ruimte....
==========================================================

Notes
The Elegy is composed for Marc's best and beloved friend: Roger Oomkens, who suddenly died in England, january 2017, while visiting his mother.
He was also cremated in Engeland, so in The Hague non of his friends could say farewell to him and have a closure.
After 2 piano pieces for an In Memoriam gathering for Roger, Marc did compose this 'Requiem for Roger'.

It consists out of 3 parts: 

The beginning in a sad G minor has many imitating motifs for the many solo-instruments, singing to each other out of space...
This passage ends with a neo gregorianic canon for the 2 trombones, the instruments of death....

Then a dramatic Middle part follows, which goes to a dramatic climax. a sort of Dies Irea, the day of judgement...
At the end of this part, a soft passage rises in which the solo groups play out of the distance...

The third part paints the mystical mood of eternity...
Rogers soul rises to the higher levels of heaven, where eternity and the world music, the harmony of spheres in eternal sounds live....
You hear the pentatonic scale of 5 tones in harmony, the black notes of the piano...
This chord sounds many pages, with crescendo and diminuendo in the spatial groups, like a world of sounds, which is everywhere living in and around us....

===========================================================

Hoe het werk ontstond
Het idee om iets voor een ruimtelijk opgestelde brassband te componeren ontstond toen de componist in december 2014 naar Zuid-Duitsland reisde om een uitvoering mee te maken van de Sylvester-fantasy door de Brass Band Oberschwalben-Allgäu, (Dirigent: Ueli Kipfer).
Dit orkest gaf 2 kerkconcerten, en speelde ook meerdere meerkorige werken, waaronder Canzona's van Gabrieli, de indrukwekkende kopermuziek van rond 1600, de Venetiaanse school van meerkorigheid, wat toen werd uitgevoerd vanaf de balkons van de San Marco kathedraal.

Ik was altijd gek op deze muziek, wat oorspronkelijk voor trompetten en trombones is bedoeld, maar gespeeld door deze brassband klonk het geweldig!
Ik vatte toen het plan op om in de toekomst ook meerkorige stukken voor brassband te gaan componeren, wat ik aan Ueli voorlegde, en wat hij een goed plan vond.
================================================
Background
The idea of composing something for a spatially arranged brassband originated when the composer traveled to southern Germany in December 2014 to attend the performance of the Sylvester fantasy by the Brass Band Oberschwalben-Allgäu, (Conductor: Ueli Kipfer).
This orchestra gave 2 church concerts, and also played several multi choired works, including Gabrieli's Canzona's, the impressive brass music from around 1600, the Venetian school of multi choir compositions, which was then performed from the balconies of the San Marco Cathedral.

I was always fond of this music, originally intended for trumpets and trombones, but played by this brassband it sounded great!
I then planned to write in the future severall pieces for brassband, what I presented to Ueli and what he thought was a great plan.

====================================================

Over de orkestopstelling:  
In het midden van het podium zit de groep met tuba's, de lage instrumenten, + het slagwerk.
Aan de linker- en rechterkant staan twee groepen van de hogere instrumenten: 
Cornetten, Es-hoorns, en elke groep heeft één Bes-trombone.
De groep I aan de rechterzijde is de beste en de hoogste, met de Eb cornet, de bugel, en heeft de 1e spelers.
======================================

How the band spatialy is positioned:
In the center of the stage is the group of the tubes, the low instruments.
On the left and right side are standing two groups of higher instruments:
Cornets, Es-horns, and each group has a B flat trombone.
The group I on the right side is the best and the highest, with the Eb cornet, flugelhorn, and has the 1st players.

==========================================================