Trio Glorioso - for 2 violins and piano

Trio Glorioso opus 167 C (2018)
voor 2 violen en piano / for 2 violins and piano
-------------------------------------
Het Trio Glorioso Opus 167C (ook het 3e deel van het Paas-trio), is een bruisend en extatisch Jubelstuk wat de vreugde en de overwinningsroes van de Paaszondag moet verbeelden.  
Wanneer dit deel als 3e deel van het Paas-trio opus 167 wordt uitgevoerd, dan moet eerst het Intermezzo opus 167D worden gespeeld, als intermezzo tussen het 2e en derde deel. (opus 167D is er dan ook nog in 2 versies)
In dit Intermezzo grijpen we eerst terug naar de dramatiek van het 1e deel waarna in een soort strijd het kwaad wordt overwonnen, zodat er een logische overgang plaatsvindt naar de overwinningsmuziek.
Ook bij een losse uitvoering van dit stuk kan het Intermezzo worden gespeeld.
------------------------------------------------
The Trio Glorioso Opus 167C (also the 3rd part of the Easter trio), is a vibrant and ecstatic Jubilee that should represent the joy and the triumphal rush of Easter Sunday.
If this movement is performed as the 3rd movement of the Easter trio opus 167, then the Intermezzo opus 167D must be played first, as an intermezzo between the 2nd and third movement. (opus 167D is also available in 2 versions)
In this Intermezzo we first go back to the drama of the 1st part, after which evil is conquered in a kind of battle, so that a logical transition takes place to the victory music.
The Intermezzo can also be played in a separate performance of this piece.
==============================================================

Dit trio is een een apotheotisch slotstuk van een lijvig driedelig werk, waarvan het Trio Appassionato opus 167 A en Solus [Elegy] opus 167 B het 1e en 2e deel vormen.

Het bevat veel heftige actiemuziek, zoals het Trio Appassionato, maar dan meer in majeur​ en het is veel langer, omdat het in verhouding moet staan tot de Elegy, die ook lang is [20 min...].

De 3 werken Appasionato - Solus - Glorioso - kunnen als eenheid - trilogie - [sonate...] worden uitgevoerd en ook eventueel apart, alhoewel in het derde deel op een gegeven moment terug wordt gekeken naar het 1e deel, dus het 3e deel is een soort antwoord op het 1e deel.

Er speelt min of meer het symfonische idee van dood en opstanding in door, het 1e deel in D klein is typisch de toonsoort van de dood en het noodlot, de ultieme toonsoort voor requiems, ook de toonsoort van de lijdenstijd, de kruisiging, de Vissentijd, de vastentijd....

En het derde deel eindigt in E groot, de ultieme toonsoort van de opstanding.
Het is een grote triomfzang....
Ook speelt daar het traditionele 'opstandings-thema'  een rol - in C : C-D-E bv.

Het zou zich dus prima kunnen lenen voor een Paasconcert !

De 2 composities - Appassionato en Solus zijn aan elkaar verwant omdat er ook veel parallelle tertsen in de 2 violen voorkomen, althans in het begin van Solus.

Dat zal ook in het derde deel zo zijn, maar daar spelen de violen ook vaak in parallelle octaven.

Dit derde deel is een stuk moeilijker, zeker voor de 1e viool die veel in het hoge register moet spelen en vaak ook in veel verschillende toonsoorten met veel kruizen en mollen.

In het derde deel speelt de 2e viool ook vaak de melodie, maar dan een octaaf lager., dus daar is de rol van de 2e viool wellicht wat dankbaarder als in het 1e en 2e deel....

===========================================

This trio is an apotheotic final piece of a bulky three-part work, of which the Trio Appassionato opus 167 A and Solus [Elegy] opus 167 B form the 1st and 2nd part.

It contains a lot of heavy action music, like the Trio Appassionato, but more in the major keys, and it is much longer, because it must be in proportion to the Elegy, which is also long [20 min ...].

The 3 works Appasionato - Solus - Glorioso - can be performed as a unit - trilogy - [sonata ...] and also possibly separately, although in the third part at a given moment is looked back to the 1st part, so the third part is a sort of answer to the 1st part.

There is more or less the symphonic idea of ​​death and resurrection, the 1st part in D minor is typically the key of death and fate, the ultimate key for requiems, also the key of the time before Easter, the crucifixion, the Pisces , Epring ....

And the third part ends in E major, the ultimate key of the resurrection.
It is a great triumphal song ....
The traditional 'resurrection theme' also plays a part - in C: C-D-E.

It could therefore easily lend itself to an Easter concert!

The 2 compositions - Appassionato and Solus are related to each other because there are also many parallel thirds in the 2 violins, at least in the beginning of Solus.

That will be the same in the third part, but the violins often play in parallel octaves.

This third part is a lot harder, especially for the 1st violin that has to play a lot in the high register and often in many different keys with many crosses and moles.

In the third part, the 2nd violin also often plays the melody, but then an octave lower. So there the role of the 2nd violin might be more grateful as in the 1st and 2nd part ....

=======================================================
Intermezzo - Symfonische Proloog voor Trio Glorioso /
Introduction to Trio Glorioso - Opus 167 d

---------------------------------------------

Symfonische Proloog voor Trio Glorioso opus 167 d
Het Intermezzo tussen Solus en Trio Glorioso
Indien men het werk in zijn geheel als driedelig werk uitvoert, bestaande uit Trio Appassionato, Solus & Trio Glorioso, dan dient men voorafgaande aan het derde deel dit intermezzo te spelen om het werk in zijn geheel een logische vorm te geven.

De Introductie tot Trio Glorioso
Ik heb een nieuw begin voor het derde deel van het Trio Glorioso gecomponeerd, omdat de overgang van het droevige langzame deel naar de overwinningsmuziek van de finale te abrupt is, want waarom zou zomaar plotsklaps [als sneeuw voor de zon...] alle droefheid zijn verdwenen?
Daar is geen aanleiding voor bedacht ik mij later, en dat werkt ook niet logisch, indien men dit werk als een symfonisch geheel zou opvatten zoals een Beethoven- of een Bruckner-symfonie....
Dus er moet eerst nog een Bruckneriaanse strijd volgen waarbij het licht de duisternis overwint vooraleer de overwinningsmuziek van het derde deel ​zijn triomfen kan vieren....

De Introductie tot Trio Glorioso begint dus met een verkorte herhaling van het 1e deel [Trio Appassionato] in de medogenloze fatale noodlotstoonsoort D klein, dan volgt een soort strijdmuziek, in de stijl van de 9e Bruckner, [1e deel, 1e thema, climax], het in D klein naar beneden stortende [zondeval]-noodlotsthema in machtige octaven, zeer dramatisch, en dan de wending naar boven toe, naar het licht met het opstandingsthema [2 stijgende secundes] , en dan uitmondend in de opstandingstoonsoort E dur, en het E dur-akkoord is meteen ook een mooie overgang naar het oorspronkelijke begin van het Trio Glorioso met de kwintenakkoorden.
Zonder onderbreking, attaca, gaat het Intermezzo nu over in het derde deel.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Introduction to Trio Glorioso opus 167 d
The Intermezzo between Solus and Trio Glorioso
If the work is carried out in its entirety as a three-part work consisting of Trio Appassionato, Solus & Trio Glorioso, then one must play this intermezzo prior to the third part in order to give the work as a whole a logical form.

The Introduction to Trio Glorioso
I have composed a new beginning for the third part of the Trio Glorioso, because the transition from the sad slow part to the victory music of the finale is too abrupt, because: why should suddenly [like snow in the sun ...] all sadness have been disappeared?
There is no reason for that, I thought later, and that does not make sense either, if one considers this work as a symphonic whole, such as a Beethoven- or a Bruckner-symphony ....
So there must first be a Brucknerian struggle in which the light overcomes the darkness before the victory music of the third movement can celebrate its triumphs ....

The Introduction to Trio Glorioso thus begins with a shortened repetition of the 1st movement [Trio Appassionato] in the harsh, ruthless, fatal key of D minor, followed by a kind of battle music, in the style of the 9th symphony of Bruckner, [1st movement, 1st theme, climax], the in D minor down falling [fall] theme of fate in powerful octaves, very dramatic, and then the turn upwards, towards the light with the resurrection theme [2 rising seconds], and then ending in the ultimate resurrection key E major, and the E major-chord is also a nice transition to the original beginning of the Trio Glorioso with the fifth chord....
Without interruption, attaca, the Intermezzo now goes to the third part.
----------------------------------------------------------------------------------------